Philosophy with Thanakrit Mahalapchai

ประสบการณ์ที่เกี่ยวกับเวลาของผม

                         พัก 10 นาที (นักเรียนบ้านแม่ตูมทำอะไรกัน)

                    ก่อนถึงแม่ตูม

                   ต้องแว้นแม่แจ่มก่อน                  

                 ขอนำเสนอ
                                   นาขั้นบันได ณ เมืองแม่แจ่ม



                                                     ถนนไปแม่ตูม

                                                   ถึงแล้วบ้านแม่ตูม

                                                 นี้แหละ หมู่บ้านแม่ตูม

                                         

                           7 eleven บ้านแม่ตูม

                              ที่พักริมแม่น้ำแม่ตูม

                   มาขอบคุณพระเจ้าด้วยกัน 

         หลังจากเก็บเกี่ยวพืชผลแรกเสร็จ

                       
                                            โรงเรียนบ้านแม่ตูม

                   ต้อนรับทุกท่านนะครับ

ค่ายลูกเสือ ณ โรงเรียนบ้านแม่ตูม

 มีโรงเรียนอื่นมาเข้ากับเราด้วย

                                               
                             สำเสร็จการศึกษา
                                                   

                                  
                                                        congratulation  

     จากวันนั้นถึงวันนี้....ณ หมู่บ้านแม่ตูม... และวันข้างหน้าจะเป็นเช่นไร…

     หมู่บ้านแม่ตูมเป็นหมู่บ้านที่น่าอยู่ สงบ เรียบง่าย  และเต็มไปด้วยภูเขารอบๆ หมู่บ้าน ซึ่งประกอบด้วยป่าไม้ ต้นไม้ใหญ่ ตอนผมเด็กอยู่จำได้ว่าผมจะเข้าป่ากับพ่อของผมเป็นประจำ ในป่าใหญ่จะได้ยินเสียงนกร้อง ไก่ขันเต็มไปหมด อากาศเย็นสดชื่น ชาวบ้าน บ้านแม่ตูมจะรู้จักกันหมดจะสนิทสัมพันธ์กัน ตอนเย็นก่อนนอนพวกเราจะมาหากันมาคุยกัน แบ่งปังประสบการณ์ ผู้ใหญ่จะเล่านินทาให้กับเด็กๆ ฟัง ผมจำได้ว่าตกเย็นมาจะมีเด็กๆ มาที่บ้านผม ให้ย่าผมเล่านินทาให้ฟัง ซึ่งเป็นบรรยากาศที่น่าประทับใจมาก ส่วนหนึ่งที่เด็กๆ ให้ผู้ใหญ่เล่านินทาให้ฟังหรือเรื่องราวในอดีตให้ฟังก็เพราะในตอนนั้นยังไม่มี ทีวี ให้ดูเด็กๆ ชาวบ้านจะไปมาหาสู่กันเพื่อบอกเล่าเรื่องทุกข์ สุขให้กันและกัน ลืมบอกหมู่บ้านแม่ตูมจะห่างไกลจากตัวเมืองแม่แจ่ม 45 กิโลเมตร ซึ่งจะมีความยากลำบากพอสมควรเวลาลงไปในตัวเมืองแม่แจ่ม อีกอย่างรถแทบจะไม่มี และนี้เป็นสาเหตุที่ทำให้ชาวบ้านไม่ค่อยลงไปในตัวเมือง

          แม่ตูมวันนี้จะมีการเปลี่ยนแปลงไปจะเดิมที่มีการไปมาหาสู่กัน เด็กๆ ให้ผู้ใหญ่เล่านินทา เรื่องราวในอดีตให้ฟัง ค่อยๆ หายไป ถึงแม้จะมีอยู่บ้างแต่น้อยมากเมื่อเทียบกับสมัยนั้น ผมเชื่อว่าสิ่งหนึ่งที่ทำให้พวกเขาเป็นแบบนั้น เปลี่ยนแปลงจากเดิม ก็เพราะกาลเวลาที่เปลี่ยนแปลงไป และโลกที่เปลี่ยนแปลงไป จึงทำให้แม่ตูมเปลี่ยนแปลงไปด้วย บางอย่างเปลี่ยนแปลงในทางที่ดี และบางอย่างเปลี่ยนแปลงไปทำให้ประเพณีในอดีตหายไป การเปลี่ยนแปลงที่ดี เช่น มีการพัฒนาถนนที่ดีขึ้นพอที่จะมีรถเข้ามาในหมู่บ้านได้  เด็กๆ เยาวชนได้มีการศึกษามากขึ้น และสิ่งที่เปลี่ยนแปลงทำให้มีผลเสีย เช่น เด็กๆ เยาวชนเข้าไปในเมืองแล้วลืมรากเหง้าของตนเอง ไม่เชื่อฟังพ่อแม่  ลืมประเพณีที่ผู้ใหญ่เคยทำไว้ และนี้ผมเชื่อว่าในอนาคตอาจจะไม่มีประเพณีด้ามเดิมเหลือนอยู่ เป็นสิ่งที่น่าเสียดายที่คนรุ่นใหม่ในหมู่บ้านแม่ตูมลืมรากเหง้าของตน

         จากวันนั้นถึงวันนี้ หมู่บ้านแม่ตูมเปลี่ยนแปลงไปเยอะมาก จากที่ไม่มีทีวีตอนนี้เริ่มที่จะมีบางแล้ว ประสบการณ์ของผมที่เกี่ยวกับเวลาคือ วันเวลาผ่านไปทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีการเปลี่ยนแปลงเสมอๆ ทุกอย่างเมื่อถึงวันที่ต้องหมดอายุการใช้งานก็จะต้องหาสิ่งทดแทนเข้ามาเพื่อที่จะแทนของเก่า แต่อยู่ที่ว่า ของใหม่นั้น จะมีคุณสมบัติดีพอที่จะมาแทนของเก่าได้หรือเปล่า และการเปลี่ยนแปลงย่อมมีการเปลี่ยนที่เกิดผลดีและผลเสียในเวลาเดียวกัน เช่นเดียวกับหมู่บ้านแม่ตูม

            

รูปภาพส่วนหนึ่งเอามาจาก   ที่นี่แม่ตูม ไออุ่นจากขุนเขาตะวันตก และ แม่แจ่ม  ขอบคุณด้วยครับ